Polonia Bytom. Cudu chyba nie będzie…

W chwili, gdy szanse na zakończenie tego sezonu jakimkolwiek sukcesem zostały zredukowane niemalże do minimum, III-ligowi bytomianie odnieśli najwyższe zwycięstwo od 1,5 roku.


Do Polonii można już chyba przyczepić łatkę drużyny, która najlepiej radzi sobie, gdy rywale w tabeli odjeżdżają, spada ciśnienie i presja związana z walką o awans. Tak było przed rokiem, kiedy została zdystansowana przez Ruch Chorzów, tak było jesienią, kiedy fatalnym startem bardzo skomplikowała swoje położenie i dopiero łapiąc długą serię zwycięstw zredukowała straty, tak jest i tej wiosny – gdy (ponowne) dogonienie rezerw Zagłębia Lubin byłoby czymś w rodzaju piłkarskiego cudu.

W miniony weekend, 3 dni po kompromitującej porażce z IV-ligową Unią Turza Śląska w ćwierćfinale wojewódzkiego Pucharu Polski, bytomianie odnieśli najwyższe zwycięstwo w sezonie. Wygrali na zawsze trudnym terenie w Pawłowicach z Pniówkiem aż 5:0. Tak wysoko nie wygrali od 1,5 roku (7:0 z Gwarkiem Tarnowskie Góry jesienią 2020), a na wyjeździe – od czasów IV-ligowych (5:0 w Myszkowie w 2018 roku).

– W końcu wyglądało to tak, jakbym sobie tego życzył w każdym spotkaniu – mówi o meczu w Pawłowicach Kamil Rakoczy, trener Polonii. – Zawodnicy byli bardzo skuteczni. O to chodziło, by w końcu się przełamać, tak porządnie, wygrywając z wymagającym przeciwnikiem. Pniówek u siebie jest naprawdę klasową drużyną, zorganizowaną, dlatego szacunek dla piłkarzy, że zagrali tak dobry mecz, wygrali 5:0 – dodaje szkoleniowiec niebiesko-czerwonych, którzy mieliby dobrą serię, gdyby nie pucharowa wpadka.

W III lidze zgarnęli pełną pulę w 3 ostatnich spotkaniach, a w Pawłowicach nie przeszkodziły im nawet problemy personalne, brak podstawowych stoperów, wskutek czego eksperymentalnie trzeba było zestawić linię defensywy.

– Wypadł nam Michał Bedronka, a Norbert Radkiewicz na piątkowym treningu doznał urazu łydki i też nie mógł wystąpić. Trochę się bałem o obronę, ale chłopcy udowodnili, że wiedzą, o co chodzi. Zagrali na zero z tyłu, takiej postawy można im gratulować – przyznaje trener Rakoczy.
Mecz z Pniówkiem pokazał też, co może dziać się, gdy Polonia jako pierwsza wyjdzie na prowadzenie. Tak dzieje się stanowczo za rzadko. W 6 z 11 ligowych meczów rozegranych tej wiosny to jej rywale trafiali na 1:0. 3-krotnie Polonia traciła punkty, a to zbyt wiele, myśląc o awansie z tak trudnej ligi, w której promocję zapewnia tylko 1. miejsce.

– Po pucharowym meczu w Turzy rozmawialiśmy, że tego nam brakuje; strzelenia pierwszego gola. Wtedy przeciwnik się odkrywa, my to możemy wykorzystać. Gdy natomiast nie zdobywamy bramki – a mamy ku temu okazje – to potem wygląda to tak, jak ostatnio w Pucharze Polski. 28 strzałów, 58 wrzutek – a zero bramek… To strasznie boli każdego. Chłopcy bardzo chcieli udowodnić w Pawłowicach, że wierzą w to, co robią i stać ich na wysokie zwycięstwa – mówi szkoleniowiec Polonii, ciesząc się też z dubletu Sebastiana Pączki, którego nieskuteczność przyczyniła się wcześniej do wypadnięcia za pucharową burtę.

– Udowodnił, że jako zmiennik jest przydatny, strzelił 2 bramki, zrobił robotę, zachował się jak rasowy napastnik. Po Turzy miał ciężkie chwile, brał do siebie to, że przez niego nie wygraliśmy, ale ja tak nie sądziłem, bo gra cała drużyna – zaznacza Kamil Rakoczy.

Bytomianie na 5 kolejek przed końcem sezonu tracą do Zagłębia II Lubin 6 punktów, mając przy tym gorszy bilans bezpośrednich starć (2 porażki), dlatego na finiszu muszą liczyć na cud. Sporo ważyć może gol, jaki w doliczonym czasie lubinianie strzelili w niedzielę LKS-owi Goczałkowice, wyrównując na 4:4. On zagwarantował im jeden mecz więcej na marginesie błędu. Wystarczy, że młodzież Zagłębia zgarnie 9 z 15 możliwych punktów – a zapewni sobie awans.

Polonia musi liczyć aż na 3 potknięcia lidera, a sama musiałaby przy tym zanotować komplet zwycięstw. Że nie będzie o to łatwo, nie trzeba nikogo przekonywać, skoro na nielubianym boisku na Szombierkach podejmie w weekend rewelacyjnie dysponowany ostatnio MKS Kluczbork, a tydzień później zagra we Wrocławiu ze Ślęzą, czyli sąsiadem z 3. miejsca w tabeli.


Finisz lidera i wicelidera
ZAGŁĘBIE II (64 pkt) POLONIA (58 pkt)
Carina (w) Kluczbork (d)
Górnik II (d) Ślęza (w)
Karkonosze (w) Foto-Higiena (d)
Brzeg (d) Żmigród (d)
Żmigród (w) Wodzisław (w)


Na zdjęciu: Chcąc awansować do II ligi, bytomianie musieliby wygrać wszystkie mecze do końca sezonu, licząc, że aż 3 razy w pięciu próbach potkną się rezerwy Zagłębia.
Fot. Maciej Grygierczyk