Trenerskie osobowości PlusLigi. Nieudane podejścia

W tym roku PlusLiga świętuje 20 lat istnienia. Od sezonu 2000/01 rozgrywki o mistrzostwo Polski mężczyzn toczą się pod egidą Profesjonalnej Ligi Piłki Siatkowej, a obecnie Polskiej Ligi Siatkówki. Z tej okazji przypominamy kilka zagranicznych trenerskich gwiazd, które prowadziły nasze zespoły.


Swego czasu był jednym z najbardziej rozpoznawanych siatkarzy na Bałkanach. Urodzony na terenie dzisiejszej Chorwacji Ljubomir Travica z drużyną Jugosławii zdobył brązowy medal mistrzostw Europy w 1979 r. we Francji. Występował w Serie A, gdzie w ciągu siedmiu lat kariery wyrósł na jednego z czołowych graczy ligi.

Po zakończeniu kariery sportowej, jak wielu jego rówieśników postawił na drogę trenerską, ale w przeciwieństwie do wielu tu też stał się wybijającą postacią. Prowadził wiele klubów i po dekadzie pracy szkoleniowca miał na koncie dwa brązowe medale mistrzostw Włoch, a także mistrzostwo i Puchar Grecji z Olimpiakosem Pireus. Jego kariera nabrała rozpędu w 2003 r., gdy objął stanowisko selekcjonera Serbii i Czarnogóry. Z tą drużyną zdobył brązowy medal mistrzostw Europy 2005 i trzy medale Ligi Światowej. Prowadził też tę kadrę na igrzyskach olimpijskich w Atenach, jednak tutaj ekipie z Bałkanów medalu nie udało się zdobyć.

Po zakończeniu pracy z reprezentacją powrócił do Włoch, ale gdy w 2008 r. pojawiła się oferta z Asseco Resovii, postanowił z niej skorzystać. Ljubomir Travica miał jedno bardzo proste zadanie – doprowadzić rzeszowski klub do upragnionego tytułu mistrza Polski. Jego przygoda z Resovią trwała trzy lata, ale zamierzonego celu nie udało się osiągnąć. Travica w 2009 r. zajął z rzeszowskim zespołem drugie miejsce, a w kolejnych dwóch latach wywalczył brązowe medale. Brak tytułu w trzecim podejściu spowodował dużą frustrację u szkoleniowca, który wziął „winę” na siebie.

Przeczytaj jeszcze: Skrajne opinie

– Za wynik odpowiedzialny jest trener. Na szczegółową analizę przyjdzie jeszcze czas, ale biorę na siebie całą odpowiedzialność za tegoroczny efekt, który nikogo nie będzie satysfakcjonował. Mam nadzieję, że Asseco Resovia będzie mistrzem Polski, ale nie wiem, kiedy to nastąpi – mówił Ljubomir Travica po sezonie 2010/11. Rok później prztyczka Chorwatowi dał jego dotychczasowy asystent – Andrzej Kowal, który w sezonie 2011/12 został pierwszym szkoleniowcem rzeszowskiej drużyny i zdobył z nią upragnione złoto, czym zapoczątkował serię kolejnych tytułów.

Ljubomir Travica pożegnał się z Polską, ale nadal darzył ją dużą sympatią. Często pojawiał się w naszym kraju, czy to na meczach Asseco Resovii, czy podczas meczów Ligi Światowej i mistrzostw świata, w których grała reprezentacja Włoch. Jego syn, Dragan Travica, był bowiem wieloletnim reprezentantem kraju i kapitanem „azzurich”. Kariera trenerska skierowała Travicę seniora na Bliski Wschód. Przez cztery lata pracował on w Katarze, a następnie w Iranie. W 2018 r. objął posadę selekcjonera reprezentacji Macedonii i jednocześnie prowadzi Jenisej Krasnojarsk, występujący w rosyjskiej Superlidze.

Michał Kalinowski

LJUBOMIR TRAVICA

Ur. 1.10.1954 r. w Erveniku.

Kariera trenerska: Effedi Valdagno (1991-92), Ferrara Volley (1992-93), Galileo Giovolley (1993-94), Olio Venturi Spoleto (1994-95 i 1997-98), Catania SC (1995-96), Pallavolo Brescia (1996-97), Volley Gonzaga Milano (1998-99), Acqua Paradiso Montichiari (1999-2000), Palermo Volley (2000-01), Maxicono Parma (2001-02), Olimpiakos Pireus (2002-04), reprezentacja Serbii i Czarnogóry (2003-06), Copra Piacenza (2004-05), Top Volley Latina (2005-06), Castellana Grotte (2006-07), Tonno Callippo Vibo Valentia (2007-08), Asseco Resovia (2008-11), Al-Rayyan (2012-13), El Jaish (2015-16), Szahrdari Urmia (2016-17), reprezentacja Macedonii (2018-), Jenisej Krasnojarsk (2018-).

Sukcesy trenerskie: brąz mistrzostw Europy (2005), srebro Ligi Światowej (2005), brąz Ligi Światowej (2004), brąz Pucharu Świata (2003), wicemistrzostwo Polski (2009), brąz mistrzostw Polski (2010, 2011), brąz mistrzostw Włoch (2002, 2005), mistrzostwo Grecji (2003), wicemistrzostwo Grecji (2004), Puchar Emira (2013), mistrzostwo Kataru (2013), klubowe wicemistrzostwo Azji (2013).

Fot. Łukasz Laskowski/Pressfocus