Trenerskie osobowości PlusLigi. Przypisany do Polski
W tym roku PlusLiga świętuje 20 lat istnienia. Od sezonu 2000/01 rozgrywki o mistrzostwo Polski mężczyzn toczą się pod egidą Profesjonalnej Ligi Piłki Siatkowej, a obecnie Polskiej Ligi Siatkówki. Z tej okazji przypominamy kilka zagranicznych gwiazd trenerskich, które prowadziły nasze zespoły.
Niespełna 60-letni Włoch to ikona włoskiej i światowej siatkówki. W trakcie kariery zawodniczej nazywany był „Krasnalem”, bowiem mimo iż mierzył tylko 183 cm, to należał do najwybitniejszych włoskich siatkarzy, o czym najlepiej świadczy liczba występów w kadrze Italii – ponad 140 razy. Z reprezentacją Włoch osiągał największe sukcesy.
Ma na swoim koncie mistrzostwo świata, mistrzostwo Europy, zwycięstwo w Lidze Światowej. W karierze klubowej trzykrotnie sięgał też po Puchar CEV. Jako zawodnik grał wyłącznie we włoskich klubach z Parmy, Modeny, Falconary, Treviso, Schio i w Gioia del Colle.
Po zakończeniu kariery zawodniczej od razu wszedł w rolę szkoleniowca. – Andrea był graczem, który uwielbiał drążyć temat, miał w sobie ogromną ciekawość. Pytał mnie o milion rzeczy, zresztą podobne rozmowy przeprowadzał z wieloma innymi szkoleniowcami.
Myślę, że robił to z tego powodu, że nie tylko uwielbiał grać w siatkówkę, lecz w ogóle kochał grę jako taką. Dlatego czułem, że być może w przyszłości Anastasi zostanie szkoleniowcem. Tak już jest w tym zawodzie, że najczęściej trenerami zostają ci, którzy wcześniej interesowali się nie tylko tym, jak sami grają – wspominał Julio Velasco, argentyński szkoleniowiec, który był mentorem Anastasiego i selekcjonerem reprezentacji Italii, za czasów „Krasnala”.
Karierę trenerską Anastasi rozpoczął w klubach Serie A, ale już po pięciu latach w nowym zawodzie objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Włoch. Poprowadził ją do mistrzostwa Europy, dwukrotnego zwycięstwa w Lidze Światowej i brązu igrzysk olimpijskich w Sydney.
Następnie objął drużynę Piemonte Volley, a kolejna przygoda na międzynarodowej arenie miała miejsce w latach 2005-07, gdy trenował reprezentację Hiszpanii, z którą sensacyjnie sięgnął po mistrzostwo Europy w 2007 r. Następnie znów prowadził swoją drużynę narodową, ale po mistrzostwach świata we Włoszech w 2010 roku, na których nie udało się zdobyć medalu, pożegnał się z posadą.
Czytaj jeszcze: Argentyńska precyzja
W 2011 r. rozpoczęła się jego trwająca do dnia dzisiejszego przygoda z Polską. Władze Polskiego Związku Piłki Siatkowej postanowiły powierzyć kadrę właśnie Anastasiemu.
Zaczęło się od sukcesów – brązowego medalu Ligi Światowej i mistrzostw Europy oraz jedynego w historii zwycięstwa Polaków w Lidze Światowej w 2012 roku w Sofii. Później było już tylko gorzej. Igrzyska w Londynie Polacy zakończyli w ćwierćfinale, a w mistrzostwach Europy w Polsce i Danii odpadli w ćwierćfinale. Po tym Anastasi stracił pracę.
– Rozstanie z nim przebiegało bezboleśnie, choć w grę wchodziły emocje, ale i pieniądze. Trener pokazał klasę, nigdy nie wylewał żali. Wiedział, że nadal może znaleźć swoje miejsce w Polsce, jako jeden z nielicznych patrzył na nas szerzej, dostrzegając olbrzymi potencjał drzemiący w naszej siatkówce.
Został, bo widział młodych ludzi z potencjałem, pracę przez nas wykonywaną, siłę naszych mediów i całe to wariactwo na punkcie siatkówki – wspominał rozstanie z Anastasim Artur Popko, ówczesny wiceprezes PZPS.
Włoski szkoleniowiec nie wytrzymał długo bez Polski. Kilka miesięcy później podpisał kontrakt z Lotosem Trefl Gdańsk i znów poprowadził zespół do sukcesów. Z gdańszczanami zdobył dwukrotnie Puchar Polski oraz srebro i brąz mistrzostw Polski. Przed tym sezonem związał się z Vervą Warszawa Orlen Paliwa, ale sytuacja epidemiczna w kraju zatrzymała jego marsz w kierunku kolejnych trofeów.
Michał Kalinowski
ANDREA ANASTASI
ur. 8.10.1960 r. w Poggio Rusco
Kariera trenerska: Pallavolo Brescia (1994-95), Montichiari (1995-99), reprezentacja Włoch (1999-2003 i 2007-10), Piemonte Volley (2003-05), reprezentacja Hiszpanii (2005-07), reprezentacja Polski (2011-13), Trefl Gdańsk (2014-10), reprezentacja Belgii (2018), Verva Warszawa Orlen Paliwa (2019-).
Sukcesy trenerskie: mistrzostwo Europy (1999, 2003, 2007), złoto Ligi Światowej (1999, 2000, 2012), brąz igrzysk olimpijskich (2000), srebro Pucharu Świata (2011), wicemistrzostwo Polski (2015), brąz mistrzostw Polski (2018), Puchar Polski (2015, 2018), Superpuchar Polski (2015).
Fot. Adam Starzyński/Pressfocus
