Trenerskie osobowości PlusLigi. Skrajne opinie
W tym roku PlusLiga świętuje 20 lat istnienia. Od sezonu 2000/01 rozgrywki o mistrzostwo Polski mężczyzn toczą się pod egidą Profesjonalnej Ligi Piłki Siatkowej, a obecnie Polskiej Ligi Siatkówki. Z tej okazji przypominamy kilka zagranicznych trenerskich gwiazd, które prowadziły nasze zespoły.
Chyba nie było i nie ma w polskiej lidze trenera, który wzbudzałby tak skrajne odczucia. Przez jednych uwielbiany i chwalony, przez drugich krytykowany i uznawany za samolubnego, a przez trzecich wręcz znienawidzony. Ferdinando De Giorgi w trakcie kilku lat pobytu w Polsce sporo namieszał. Od sukcesów z ZAKSĄ Kędzierzyn-Koźle, przez fatalny epizod w reprezentacji, po odejście z Jastrzębskiego Węgla wywołujące wielkie poruszenie – tak wyglądała kariera popularnego „Fefe” w Polsce.
Zanim został szkoleniowcem był doskonałym siatkarzem. Choć mierzył tylko 178 cm, był uznawany za jednego z najlepszych europejskich rozgrywających swoich czasów, o czym najlepiej świadczy fakt, że w reprezentacji Włoch zagrał aż 330 razy, co jest wynikiem godnym podziwu. Podobnie, jak jego trofea: 3-krotne mistrzostwo świata, mistrzostwo Europy czy 5-krotne zwycięstwo w Lidze Światowej. W karierze klubowej również zdobył wszystko – od Pucharu CEV po mistrzostwa i Puchary Włoch. Był siatkarzem spełnionym, a karierę w reprezentacji Italii zakończył w wieku… 41 lat na mistrzostwach świata w Argentynie 2002. Na tamtym turnieju zagrał m.in. przeciwko reprezentacji Polski.
W tym samym czasie rozpoczęła się jego kariera trenerska. Przez dwa lata łączył grę z pracą szkoleniową w Piemonte Volley (obecnie Bre Banca Lanutti Cuneo). Szybko został dostrzeżony na rynku trenerskim, co zaowocowało jego przejściami do RPA Perugia, słynnej Lube Banca Macerata i Umbrii Volley. W latach 2012-14 De Giorgi pracował w Rosji z Fakiełem Nowy Urengoj. Po tym etapie jeszcze na sezon wrócił do Włoch, obejmując zespół z Vibo Valentii, a później rozpoczęła się jego przygoda z Polską.
Przeczytaj jeszcze: Trenerskie osobowości PlusLigi. Andrea = sukces
W 2015 r. zastąpił na stanowisku trenera ZAKSY Kędzierzyn-Koźle Sebastiana Świderskiego, który był jego podopiecznym w zespołach z Perugii i Maceraty. Popularny „Fefe” szybko stał się ulubieńcem kędzierzyńskiej – i nie tylko – publiczności. Nie tylko z uwagi na swoją otwartość i serdeczność, ale przede wszystkim za fachowość, która po latach przywróciła ZAKSIE tytuł mistrza Polski. Co więcej, „Fefe” powtórzył ten sukces rok później i dla wiele osób stał się głównym kandydatem do objęcia roli selekcjonera reprezentacji Polski (nie pierwszy raz zresztą). Tak też się stało. Po igrzyskach w Rio władze Polskiego Związku Piłki Siatkowej rozstały się ze Stephane’em Antigą i rolę trenera kadry narodowej powierzyły De Giorgiemu. Niestety, ta nominacja okazała się poważnym błędem. Drużyna prowadzona przez Włocha prezentowała się bardzo słabo i na mistrzostwach Europy w Polsce odpadła już w barażu o ćwierćfinał. Porażka na własnym parkiecie była na tyle bolesna, że „Fefe” stracił pracę w atmosferze skandalu.
Nikt jednak nie podważał jego możliwości i umiejętności szkoleniowych. Również Adam Gorol, prezes Jastrzębskiego Węgla, który – gdy zwolnił Marka Lebedewa – postanowił zatrudnić właśnie Włocha. De Giorgi znów wrócił do Polski i pracował ze śląską drużyną. Wydawało się, że jego przygoda będzie trwać dłużej niż w reprezentacji Polski, ale w trakcie sezonu „Fefe” dostał propozycję z najsłynniejszego włoskiego klubu – Cucine Lube Civitanova. Ferdinando de Giorgi robił wszystko, by odejść z Jastrzębskiego Węgla i wrócić do ojczyzny, co też uczynił. W Polsce nie przyjęto tego jednak pozytywnie, a wizerunek tego niezwykle sympatycznego Włocha został mocno nadszarpnięty.
Michał Kalinowski
FERDINANDO DE GIORGI
Ur. 10.10.1961 r. w Squinzano
Kariera trenerska: Piemonte Volley (2000-02), RPA Perugia Volley (2003-05), Lube Banca Macerata (2005-10), Umbria Volley (2011-12), Fakieł Nowy Urengoj (2012-14), Tonno Calippo Vibo Valentia (2014-15), ZAKSA Kędzierzyn-Koźle (2015-17), reprezentacja Polski (2017), Jastrzębski Węgiel (2018), Cucine Lube Civitanova (2018-).
Sukcesy trenerskie: złoto Ligi Mistrzów (2019), Puchar Challenge (2002, 2006), mistrzostwo Polski (2016, 2017), Puchar Polski (2017), mistrzostwo Włoch (2006, 2019), Puchar Włoch (2002, 2008, 2009, 2020), Superpuchar Włoch (2002, 2006, 2008).
Fot. Łukasz Laskowski/Pressfocus
