Wreszcie koniec?!

Trzy poważne kontuzje i trzy ligowe występy – to bilans ostatnich 20 miesięcy życia Alana Urygi.


Obrońca Wisły Kraków bez wątpienia jest największym pechowcem w gronie polskich ligowców ostatnich lat. Kiedy dwa lata temu „Biała gwiazda” ogłaszała powrót zawodnika pod Wawel od sezonu 2021/22 i podpisanie z nim pięcioletniej umowy, nikt nie przypuszczał, że wkrótce zacznie się dla niego najgorszy czas w życiu – prywatnym i sportowym jednocześnie. Alan Uryga przeżywał dramat fizyczny i psychiczny, związany z kryzysem zdrowotnym, a do tego nie mógł też nic zrobić, gdy jego ukochany klub staczał się z ekstraklasy.

To nie był prima aprilis

W ubiegłą sobotę piłkarz zagrał w sparingu z Garbarnią Kraków (2:2). Zastępując w 64 min Hiszpana Tachiego wziął udział w pierwszym meczu od 25 marca 2022 roku. Rozegrał wtedy 90 minut przeciwko Puszczy Niepołomice i szykował się do występu od pierwszej minuty z Piastem Gliwice. 3 kwietnia na murawie stadionu przy ulicy Reymonta nie postawił jednak nogi. Zamiast tego zawodnicy pierwszego składu stanęli do zdjęcia z dużym transparentem z napisem: „Alan – jesteśmy z Tobą. Wrócisz silniejszy!”.

Dwa dni wcześniej ówczesny trener Jerzy Brzęczek przekazał informację o zdarzeniu w czasie gry wewnętrznej, a wkrótce potwierdził się najgorszy scenariusz dotyczący stanu kolana Urygi. Wyrok: kontuzja mechaniczna, zerwanie więzadeł i uszkodzenie łąkotki. To były kolejne takie wieści łączone z nazwiskiem Uryga. Aż trudno było uwierzyć, ale to nie był nietrafiony żart z okazji prima aprilis.

Wsparcie i hejt

To był trzeci poważny problem ze zdrowiem byłego młodzieżowego reprezentanta Polski, odkąd stało się jasne, że wróci do Wisły. W czasie wakacji w 2021 roku, na które po ostatnim sezonie w Wiśle Płock wybrał się z innymi „wiślakami” i ich rodzinami, złamał piątą kość śródstopia. Przerwa w treningach miała trwać około sześciu tygodni, ale jego powrót na boisko przedłużał się. W październiku rozegrał trzy pełne spotkania ekstraklasy i znowu wypadł na długie miesiące. Gojenie mięśni: dwugłowego uda i pośladkowego było utrudnione z powodu starych mikrourazów. W Płocku, przez cztery lata, był maszyną. Zaliczył 120 meczów, strzelił 17 goli. Nagle coś tę maszynę gwałtowanie wyhamowało. Kontuzje nękały go jedna po drugiej, choć wcześniej nie miał ani jednej tak poważnej. Można tylko gdybać, że była to wypadkowa pecha i wyeksploatowania organizmu.

Uryga mierzył się z poczucie, winy, że nie może pomóc, choć z jego powrotem kibice wiązali ogromne nadzieje. Nie zdążył zagrać meczu, a już wypadł na długie miesiące. Zajęło mu trochę czasu, by wszystko ułożyć sobie w głowie i dojść do logicznego, ale trudnego do przyjęcia w takich sytuacjach wniosku, że nie na wszystko mamy wpływ. Kibice pytali o postępy w rehabilitacji, zagadywali o termin powrotu. Ale byli i tacy, którzy zaczęli wypominać, że nie gra, a co miesiąc pobiera pieniądze z klubowej kasy. Te zarzuty go dotykały, choćby dlatego, że w powrót do zdrowia często wkładał więcej wysiłku niż jego koledzy w codzienne treningi i mecze. Takie są realia. O „mniej miłych komentarzach” wspomniał w jednym ze wpisów w mediach społecznościowych.

Wisła ważniejsza od Urygi

W styczniu pojechał z zespołem na obóz, ale nie brał udziału we wszystkich treningach. To nastąpiło jakiś czas temu po powrocie z Turcji. Tak jak do końca nie było wiadomo, kiedy będzie mógł wejść na boisko w sparingu, tak trudno dziś planować jego powrót do rywalizacji o punkty. Pośpiech nie jest wskazany, tym bardziej, że Radosław Sobolewski ma dobrze zabezpieczony środek obrony. Z Resovią w podstawowym składzie grali Igor Łasicki i Boris Moltenis, w rezerwie byli Joseph Colley i Tachi. W odwodzie pozostaje jeszcze młody Kacper Skrobański. Uryga w pełni zdrowy i w formie na pewno przydałby się w walce o awans, także ze względu na mocną więź emocjonalną łączącą go z klubem. W rozmowie z „Dziennikiem Polskim” po powrocie na boisko powiedział, że będzie czekał na szansę, ale dobro drużyny jest na pierwszym miejscu.


Na zdjęciu: Alan Uryga wierzy, że seria nieszczęść już za nim i będzie mógł pomóc w Wiśle walczyć o powrót do ekstraklasy

Fot. Krzysztof Porębski/PressFocus