Kim jest Paulo Sousa?
Paulo Sousa, jako piłkarz, osiągnął rzadki sukces. Wygrał Ligę Mistrzów rok po roku z dwoma różnymi klubami.
Paulo Manuel Carvalho Sousa urodził się 30 sierpnia 1970 roku w Viseu, w Regionie Centrum , 300 km na północ od Lizbony. To właśnie w stolicy Portugalii rozpoczął swą bardzo owocną karierę piłkarską, bo w wieku 16 lat trafił do słynnej Benfiki.
W 1989 roku osiągnął pierwszy duży sukces. Z reprezentacją do lat 20, którą prowadził znany dziś szkoleniowiec, Carlos Queiroz, zdobył mistrzostwo świata na turnieju w Arabii Saudyjskiej. Występował w tej drużynie u boku takich piłkarzy, jak m.in. Fernando Couto czy Joao Pinto, a podczas mundialu zagrał w dwóch spotkaniach.
Dwa lata później zadebiutował w seniorskiej reprezentacji swojego kraju. Do 1994 roku grał w ojczyźnie; najpierw w Benfice, a następnie w Sportingu Lizbona, skąd trafił do Juventusu Turyn.
Spędził w nim dwa lata, zdobył mistrzostwo i Puchar Włoch, a w sezonie 1995/96 wygrał Ligę Mistrzów. Sukces ten powtórzył rok później, bo w sezonie 1996/97 ponownie triumfował w Champions League, tym razem w barwach Borussii Dortmund.
Został drugim piłkarzem w historii, po Francuzie Marcelu Desailly’m, który wygrał najważniejsze europejskie trofeum rok po roku w barwach dwóch rożnych klubów. Później takim osiągnięciem popisał się jeszcze jedynie Hiszpan Gerard Pique.
W Borussii, Paulo Sousa spędził tylko sezon. Wrócił następnie do Włoch, ale nie osiągał już większych sukcesów. Grał w Interze Mediolan, AC Parmie, a w 2000 roku został zawodnikiem Panathinaikosu Ateny. Piłkarską karierę zakończył w Espanyolu Barcelona, w 2002 roku, jako 32-latek. Profesjonalną przygodę z futbolem skróciły poważne kontuzje, z którymi zmagał się już od czasu pobytu w Borussii Dortmund.
Warto dodać, że Paulo Sousa 52 razy wystąpił w seniorskiej reprezentacji Portugalii i nie zdobył ani jednego gola. Znalazł się w kadrach reprezentacji Portugalii na trzy wielkie turnieje. Był podstawowym graczem drużyny narodowej podczas Euro 1996 i zagrał we wszystkich czterech meczach.
Dwa występy zaliczył, z kolei, na Euro 2000 i zdobył ze swoją drużyną brązowy medal. Na mundialu w 2002 roku, kiedy to Portugalia była grupowym rywalem Polski i pokonała nasz zespół 4:0, Paulo Sousa nie wystąpił w ani jednym spotkaniu.
Trenerską karierę rozpoczął w 2008 roku, u boku wspomnianego Queiroza, którego w sztabie szkoleniowym reprezentacji Portugalii został asystentem. Funkcję tę sprawował króko, bo od lipca do listopada, a następnie został szkoleniowcem Queens Park Rangers. Na Wyspach pracował jeszcze w Swansea i Leicesterze.
W 2011 roku objął funkcję trenera węgierskiego Videotonu, z którym zdobył Puchar Ligi Węgierskiej i dwukrotnie krajowy Superpuchar. Kolejny sukces odniósł z Izraelu, w 2014 roku, zdobywają mistrzostwo z Maccabi Tel Awiw. Rok później, z FC Basel, świętował mistrzostwo Szwajcarii, a udany okres pracy w tym klubie zaowocował propozycją z Serie A.
W 2017 roku Paulo Sousa objął Fiorentinę i z włoskim klubem pracował przez dwa lata. Rozgrywki Serie A kończył, kolejno, na 5 i 8 miejscu. Po zakończeniu przygody z klubem z Florencji skorzystał z intratnej pod względem finansowym propozycji z Chin i przez niemal rok prowadził zespół z Tiajninu. W marcu 2019 roku został trenerem Girondins Bordeaux. W klubie tym pracował do końca poprzedniego sezonu.
Przypomnijmy, że po przerwaniu rozgrywek ze względu na pandemię koronawirusa, rywalizacja w Ligue 1 nie została wznowiona. Paulo Sousa zwolniony z Bordeaux został 10 sierpnia 2020 roku, czyli na 11 dni przed rozpoczęciem nowego sezonu.
Na zdjęciu: Paulo Sousa ma na swoim koncie: młodzieżowe mistrzostwo świata, medal Euro i dwa triumfy w Lidze Mistrzów. Jako trener wygrywał tytuły w Izraelu i Szwajcarii.
Fot. Pressfocus
